احادیث صحیح نبی اکرم-صلی الله علیه وسلم-درباره فضیلت قرآن کریم1

چقدر به قانون اساسی مان قرآن پایبندیم و با آن انس داریم ؟

چقدر از کتاب آسمانیمان آگاه بوده و برای آشنایی با آن وقت میگذاریم ؟

---

1- عَنْ عُثْمان-رضی الله عنه- قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ_ صلی الله علیه و سلم_: «خَیْرکُمْ مَنْ تَعَلَّمَ الْقُرْآن وَعَلَّمَهُ».

عثمان بن عفان -رضی الله عنه- می‌گوید: رسول الله _ صلی الله علیه و سلم_ فرمود: «بهترین شما کسی است که قرآن را یاد بگیرد و به دیگران یاد بدهد»[1].

2- عَنْ أَبِی أُمَامَةِ البَاهِلِیَّ -رضی الله عنه-قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ -صلی الله علیه و سلم-: «اقْرَءُوا الْقُرْآنَ فَإِنَّهُ یَأْتِى یَوْمَ الْقِیَامَةِ شَفِیعًا لأَصْحَابِهِ».

ابوأمامه باهلی-رضی الله عنه- می‌گوید: رسول الله ص فرمود: «قرآن را تلاوت نمایید؛ زیرا روز قیامت، قرآن برای کسانی که آن را تلاوت نموده اند، شفاعت می نماید»[2].

3- عَنْ أَبِى مُوسَى الأَشْعَرِىِّ-رضی الله عنه-  قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلی الله علیه و سلم-: «الْقُرْآنُ حُجَّةٌ لَکَ أَوْ عَلَیْکَ».

أبو موسی أشعری-رضی الله عنه- می‌گوید: رسول الله -صلی الله علیه و سلم- فرمود: «قرآن حجتی به نفع تو یا حجتی علیه توست»[3]. (اگر آن را تلاوت نمایی، به آن، عمل کنی، حجتی به نفع تو خواهد بود؛ در غیر این صورت، حجتی علیه تو خواهد بود).

4- عَنْ عَائشةَ -رضی الله عنها- قَالَت: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلی الله علیه و سلم-: «الْمَاهِرُ بِالْقُرْآنِ مَعَ السَّفَرَةِ الْکِرَامِ الْبَرَرَةِ وَالَّذِى یَقْرَأُ الْقُرْآنَ وَیَتَتَعْتَعُ فِیهِ وَهُوَ عَلَیْهِ شَاقٌّ لَهُ أَجْرَانِ».

عایشه -رضی الله عنها- می‌گوید: رسول الله ص فرمود: «کسی که در خواندن قرآن، مهارت دارد، (روز قیامت) منزلتی مانند منزلت فرشتگان بزرگوار و نیکوکار خواهد داشت، و کسی که با لکنت زبان و سختی آن را تلاوت نماید، دو پاداش دارد»[4].

5- عن عقبة بن عامرٍ -رضی الله عنه- قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلی الله علیه و سلم-: «لَوْ کَانَ الْقُرْآنُ فِی إِهَابٍ، مَا مَسَّتْهُ النَّارُ "وفی لفظ" لَوْ جُمِعَ الْقُرْآنُ فِی إِهَابٍ مَا أَحْرَقَهُ الله بِالنَّارِ».

عقبه بن عامر-رضی الله عنه- می‌گوید: رسول الله ص فرمود: «اگر قرآن را داخل پوستی، قرار دهند، آتش آن را نمی سوزاند». و در روایتی آمده است که «اگر قرآن، جمع آوری گردد و داخل پوستی گذاشته شود، آتش آن را نمی‌سوزاند»[5]. (مؤمنی که قرآن را حفظ کند و به آن عمل نماید، به جهنم نمی رود).

6- عَنْ جابرٍ -رضی الله عنه- قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلی الله علیه و سلم-: «الْقُرْآنُ شَافِعٌ مُشَفَّعٌ، وَمَاحَلَّ مُصَدَّقٌ، مَنْ جَعَلَهُ أَمَامَهُ قادَهُ إِلَى الْجَنَّةِ، وَمَنْ جَعَلَهُ خَلْفَهُ سَاقَهُ إِلَى النَّارِ».

جابر -رضی الله عنه-می‌گوید: رسول الله ص فرمود: «قرآن شفاعت می‌کند و شفاعت آن هم پذیرفته می‌شود. همچنین قرآن دفاع می‌نماید و سخنش تصدیق می شود. هر کس قرآن را پیشوای خود، قرار دهد، قرآن او را به بهشت سوق میدهد؛ و هر کس، قرآن را پشت سر خود قرار دهد او را به سوی جهنم، سوق می دهد»[6].

7- عن جُبَیْرٍ -رضی الله عنه- قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ-صلی الله علیه و سلم-: «أَبْشِرُوا فَإِنَّ هَذَا القُرآنَ طَرَفُهُ بَیَدِ اللهِ وَطَرَفُهُ بِأَیدِیکُم فَتَمَسَّکُوا بِهِ فَإِنَّکُم لَن تَهْلِکُوا وَلَن تَضِلُّوا بَعْدَهُ أَبَداً».

جبیر -رضی الله عنه-می‌گوید: رسول الله ص فرمود: «خوشحال باشید؛ چرا که یک طرف این قرآن به دست خداوند و طرف دیگر آن به دست شماست؛ پس به آن، چنگ بزنید؛ زیرا با داشتن قرآن، هرگز گمراه نمی شوید»[7].

8- عَنْ أَبِى سَعِیدٍ الْخُدْرِىِّ -رضی الله عنه- قَالَ: قَالَ رسولُ اللهِ -صلی الله علیه و سلم-: «کِتَابُ اللهِ هُوَ حَبلُ اللهِ الْمَمْدُودِ مِنَ السَّمَاءِ إَلَى الأَرْضِ».

ابوسعید خدری-رضی الله عنه- می‌گوید: رسول الله ص فرمود: «قرآن ریسمان الهی است که از آسمان به سوی زمین، آویزان شده است»[8]. (به آن چنگ بزنید تا به خدا برسید).

9- عَنْ أَنَسٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ-صلی الله علیه و سلم-: «إِنَّ لِلَّهِ أَهْلِینَ مِنَ النَّاسِ، هُمْ أَهْلُ اللَّهِ وَخَاصَّتُهُ».

انس -رضی الله عنه- می‌گوید: رسول الله ص فرمود: «خداوند متعال در میان مردم، دوستان ویژه ای دارد؛ باید بدانید که اهل قرآن، دوستان ویژه و خاص خداوند هستند»[9].

10- عَنْ عُمر بن الخَطَّابِ -رضی الله عنه- قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم-: «إِنَّ اللَّهَ یَرْفَعُ بِهَذَا الْکِتَابِ أَقْوَامًا وَیَضَعُ بِهِ آخَرِینَ».

عمر بن خطاب -رضی الله عنه- می‌گوید: رسول الله ص فرمود: «خداوند به وسیله این کتاب، ملت هایی را بالا می‌برد و ملت های دیگری را به ذلت و خواری می کشاند(10).

---

[1]- صحیح بخاری و مسلم.

[2]- صحیح مسلم.

[3]- صحیح مسلم.

[4]- صحیح بخاری و مسلم.

[5]- روایت طبری در معجم الکبیر و بیهقی در شعب الإیمان؛ و سند آن، حسن می‌باشد چنانچه در صحیح الجامع آمده است. و مفهوم حدیث این است که اگر این قرآن، داخل پوستی باشد، خداوند به خاطر شرافت قرآن، آن را نمی‌سوزاند، پس اگر این قرآن، داخل سینه مؤمن باشد و مؤمن حدودش را رعایت کند و حروف آن را حفظ کند، شایستگی بیشتری دارد که مورد احترام قرار گیرد و دچار عذاب نگردد.

[6]- روایت طبرانی با سند صحیح چنانچه در سلسله صحیحه آلبانی وارد شده است.

[7]- روایت طبرانی در المعجم الکبیر با سندی صحیح چنانچه در سلسله صحیحه وارد شده است.

[8]- روایت احمد و ترمذی و این حدیث صحیح می باشد چنانچه در سلسله صحیحه وارد شده است.

[9]- صحیح مسلم.

10-صحیح مسلم